برداشتی از آیه ای از قرآن کریم.
(از منظر خودشناسی)
سورهٔ رعد، آیه ۱۷
أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَّابِيًا وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ.
ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺁﺏ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩٔ ﺧﻮﻳﺶ ﺟﺎﺭﻯ ﺷﺪ، ﻭ ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ ﻛﻒ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻭﺭﺩ. ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﻣﻰ ﮔﺪﺍﺯﻧﺪ ﺗﺎ ﺯﻳﻮﺭ ﻭ ﻣﺘﺎﻋﻰ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﻛﻔﻰ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻳﺪ. ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻖ ﻭ ﺑﺎﻃﻞ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺜَﻞ ﺯﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﻛﻒ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺭﻯ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮﺩم ﺳﻮﺩﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺑﻤﺎﻧﺪ. ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﻣﺜَﻞ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ.
موسی و فرعون در هستی توست
باید این دو خصم را در خویش جُست
"مثنوی معنوی"
*پیام وحی یا کلام حق(قرآن) در اینجا، دو مثال آورده ست، برای آنکه نشان دهد، چگونه حق و باطل، یا موسی و فرعون، در این عالم، چه در بیرون و چه در درون ما انسانها، باهم در آمیخته اند. یکی مثال رودخانه هایی که چون جاری می شوند، کف و حباب بر سر خود می آورند و دوم، مثال فلزاتی که وقتی آنها را برای بدست آوردن کالایی با ارزش، زینتی و زیبایی دهنده(مثلا" طلا) در آتش می گدازند، ناخالصی های آن، بصورت کف و حبابهایی پوچ و بی ارزش از آن دفع می شود که آن را دور می ریزند.
آب در اینجا می تواند سمبل حق یا آگاهی باشد. حقیقتی که از عَدَم می آید و زوال ناپذیر، نامتناهی و نامیراست و در رگهای حیات جاری و زندگی بخش است. و کف می تواند سمبل باطل یا بیرونیها و ظواهر زندگی باشد که اگرچه در حد برآوری نیازهای حیاتی لازم و ضروری اند. اما از منظر حقیقت(آگاهی مطلق، خدا) سطحی، زوال پذیر و میرایند. فرعِ زندگی اند.
بنابراین از منظر خودشناسی، کارِ ما اول از همه اینست که در وجود روانی خودمان این دو را از هم باز شناسیم و با خردورزی و تقویت آگاهی، احیای حق و نفی باطل کنیم و زندگی فردی خود را بسوی حق، سامان بخشیم. مطمئنا ثمره ی این سعی و کوشش ما در جهت خالص شدن و زدودن اضافات وجودی، تاثیرات اجتماعی خود را نیز خواهد داشت. این نوید و بشارتِ کلامِ حق است، چون در آخر آیه می فرماید:
ﺍﻣﺎ ﻛﻒ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺭﻯ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮﺩم ﺳﻮﺩﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
پ.ن:
*پیام وحی: حقیقت، آنگونه که بر پیامبر اسلام آشکار شده، به آگاهی او رسیده و بر زبان او جاری شده است .
رضا.ع
(از منظر خودشناسی)
سورهٔ رعد، آیه ۱۷
أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَّابِيًا وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً وَأَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ.
ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺁﺏ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩٔ ﺧﻮﻳﺶ ﺟﺎﺭﻯ ﺷﺪ، ﻭ ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ ﻛﻒ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻭﺭﺩ. ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﻣﻰ ﮔﺪﺍﺯﻧﺪ ﺗﺎ ﺯﻳﻮﺭ ﻭ ﻣﺘﺎﻋﻰ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻧﻴﺰ ﻛﻔﻰ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻳﺪ. ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺣﻖ ﻭ ﺑﺎﻃﻞ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺜَﻞ ﺯﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﻛﻒ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺭﻯ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮﺩم ﺳﻮﺩﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺑﻤﺎﻧﺪ. ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﻣﺜَﻞ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ.
موسی و فرعون در هستی توست
باید این دو خصم را در خویش جُست
"مثنوی معنوی"
*پیام وحی یا کلام حق(قرآن) در اینجا، دو مثال آورده ست، برای آنکه نشان دهد، چگونه حق و باطل، یا موسی و فرعون، در این عالم، چه در بیرون و چه در درون ما انسانها، باهم در آمیخته اند. یکی مثال رودخانه هایی که چون جاری می شوند، کف و حباب بر سر خود می آورند و دوم، مثال فلزاتی که وقتی آنها را برای بدست آوردن کالایی با ارزش، زینتی و زیبایی دهنده(مثلا" طلا) در آتش می گدازند، ناخالصی های آن، بصورت کف و حبابهایی پوچ و بی ارزش از آن دفع می شود که آن را دور می ریزند.
آب در اینجا می تواند سمبل حق یا آگاهی باشد. حقیقتی که از عَدَم می آید و زوال ناپذیر، نامتناهی و نامیراست و در رگهای حیات جاری و زندگی بخش است. و کف می تواند سمبل باطل یا بیرونیها و ظواهر زندگی باشد که اگرچه در حد برآوری نیازهای حیاتی لازم و ضروری اند. اما از منظر حقیقت(آگاهی مطلق، خدا) سطحی، زوال پذیر و میرایند. فرعِ زندگی اند.
بنابراین از منظر خودشناسی، کارِ ما اول از همه اینست که در وجود روانی خودمان این دو را از هم باز شناسیم و با خردورزی و تقویت آگاهی، احیای حق و نفی باطل کنیم و زندگی فردی خود را بسوی حق، سامان بخشیم. مطمئنا ثمره ی این سعی و کوشش ما در جهت خالص شدن و زدودن اضافات وجودی، تاثیرات اجتماعی خود را نیز خواهد داشت. این نوید و بشارتِ کلامِ حق است، چون در آخر آیه می فرماید:
ﺍﻣﺎ ﻛﻒ ﺑﻪ ﻛﻨﺎﺭﻯ ﺍﻓﺘﺪ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺮﺩم ﺳﻮﺩﻣﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺑﻤﺎﻧﺪ.
پ.ن:
*پیام وحی: حقیقت، آنگونه که بر پیامبر اسلام آشکار شده، به آگاهی او رسیده و بر زبان او جاری شده است .
رضا.ع
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر