رضا:
ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﻇﻦ ﺧﻮﺩ ﺷﺪ ﯾﺎﺭ ﻣﻦ
ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥِ ﻣﻦ ﻧﺠﺴﺖ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﻦ
..............................................
آﻥ ﯾﮑﯽ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻮ ﻣﺎﺭ
ﻫﻢ ﻭﯼ ﺍﻧﺪﺭ ﭼﺸﻢ ﺁﻥ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﮕﺎﺭ
ﺯﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺖ ﺧﯿﺎﻝ ﮐﻔﺮ ﺍﻭﺳﺖ
ﻭﺍﻥ ﺧﯿﺎﻝ ﻣﺆﻣﻨﯽ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﺩﻭﺳﺖ
ﮐﺎﻧﺪﺭﯾﻦ ﯾﮏ ﺷﺨﺺ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻓﻌﻞ ﻫﺴﺖ
ﮔﺎﻩ ﻣﺎﻫﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻭ ﻭ ﮔﺎﻩ ﺷَﺴﺖ
ﺍﺯ ﺧﯿﺎﻝ ﺑﺪ ﻣﺮﻭ ﺭﺍ ﺯﺷﺖ ﺩﯾﺪ
ﭼﺸﻢ ﻓﺮﻉ ﻭ ﭼﺸﻢ ﺍﺻﻠﯽ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ
ﭼﺸﻢ ﻇﺎﻫﺮ ﺳﺎﯾﻪﯼ ﺁﻥ ﭼﺸﻢ ﺩﺍﻥ
ﻫﺮﭼﻪ ﺁﻥ ﺑﯿﻨﺪ ﺑﮕﺮﺩﺩ ﺍﯾﻦ ﺑﺪﺍﻥ
تفسیر بیت اول:
ﮐﺎﺭﯼ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ " ﻣﻦ " ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺭﺿﺎﯾﺖِ
ﺧﺎﻃﺮِ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﮐﻨﺪ . ﭼﻮﻥ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﺼﻮﺭﺍﺕ ( ﻇﻦ ﻫﺎ )ﺧﻮﺩﺵ ﺑﺎ " ﻣﻦ " ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﺼﻮﺭﺍﺕ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﺯ " ﻣﻦ " ﻫﯿﭽﮕﺎﻩﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﻭﺟﻮﺩﯼ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ . ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽﮐﻪ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺮﻭﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺎ ﺗﺼﺎﻭﯾﺮﯼ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺪﺍﻡ ﺍﺯﺁﻧﻬﺎ " ﻣﻦ " ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ . ﭘﺲ ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ " ﺁﻥ" ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ .
تفسیر بقیه ابیات:
ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ؛ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻌﮑﻮﺱ ؛ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﻭﺍﻗﻒ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺗﺼﻮﺭﺍﺕ ﻣﻦ ﺍﺯ
ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ، ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡِ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖِ ﻭﺟﻮﺩﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﯿﺴﺖ .ﺧﻮﺑﯽِ ﺍﯾﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﯿﺰ ﺍﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﺑﺮﺧﻼﻑ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻡ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺳَﺮﺯﺩ ﺩﯾﮕﺮﻧﻤﯽ ﺭﻧﺠﻢ . ﭼﻮﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺗﺼﺎﻭﯾﺮ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﺍﻡ
ﺳﺮﻭﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺗﺼﺎﻭﯾﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ، ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺎ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﻭﺟﻮﺩﯼ ﺁﻧﻬﺎ
ﻣﻨﻄﺒﻖ نیست . ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺧﻼﻑ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ بدانم ذهن با تصاویر افراد مواجه است تا خشم تولید نشود و به تبع رنج متوقف شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر