نفس و شیطان هر دو یک تن بوده اند
در دو صورت خويش را بنموده‌اند
"مثنوی معنوی"
مفهومِ «شیطان» در ادبیات و سمبلیسمِ دینی، همین ذهنِ اسیرِ خوداِشعاری(نفس) است.
به این معنی که همه ی کیفیاتی که پیرامونِ این مفهوم در "آنجا" پرداخته شده است، مثل: مقایسه گری، تعبیرمندی، وسوسه انگیزی، هستی اندیشی، ارزش مداری، رقابت، صورت پرستی، احساسِ حقارت، تضاد، نارضایتی، خشم، ملامت، خود برتر بینی و نَخوَت و ...
در "اینجا" هم قابل انطباق ومشاهده است.
رضا. ع
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر